پریسا سجادیسفر به سوباتان منطقه ییلاقی نزدیک به ابرها با چمنزارهای سرسبز، دشت گل و آبشار بالابلند، سرزمینی رویایی است که در گوشه‌ای از گیلان، رنگ واقعیت به خود گرفته.
از پیچ و خم مسیر رسیدن به سوباتان که بگذرید، کلبه های چوبی اسب‌های رها و دشت‌های زیبای گل از رسیدن به سوباتان زیبا خبر می‌دهند.
اهالی سوباتان مردم منطقه لیسار هستند که بهار و تابستان را در این منطقه ییلاقی سپری می‌کنند.
در سفر به سوباتان اگر شانس بیاورید و بتوانید با اهالی این روستا که عموما کوچ‌نشین و عشایرند ارتباط برقرار کنید و هم‌سفره شوید، ذایقه‌تان احساس چشیدنی بی‌نظیری را تجربه خواهید کرد.
غذاهای محلی سوباتان ترکیبی از طعم غذاهای عشایر همراه با سلیقه آشپزی گیلانی است.
برای چشیدن طعم این غذاهای خوشمزه بهتر است چند روزی در یک خانه روستایی در سوباتان اقامت کنید و از فضای طبیعی و بکر و روستایی و البته غذاهای خوشمزه لذت ببرید.
مطالبی که در این مقاله می خوانید:
کباب بره سوباتان
کباب بره غذای اصلی محلی سوباتان است که نباید از دست بدهید.
گوسفندهای سوباتان در دشت گل و گیاهان دارویی چرا می‌کنند و به همین دلیل گوشت معطر و خاصی دارند. همین کیفیت عالی گوشت باعث شده که کباب بره سوباتان معروف شود.
برای خوردن این کباب خوشمزه باید به بازارچه کوچک بروید.
در این بازار قدم به قدم گوشت بره تازه مقابل کبابی‌ها آویزان است و به سفارش شما به سیخ کشیده و بریان می‌شود.
درباره کباب‌های لذیذ ایرانی در مجله جاجیگا بخوانید.
گوزِلی بریان
.
برای پختن گوزِلی بریان، یک بره درسته با مقدار کمی آب می‌پزند.
بعد از پختن بره به روش پختی که به آن لونگی می‌گویند، شکم بره را با مغز گردو، سبزی محلی و ادویه پر کرده و بعد بره درسته را در روغن محلی سرخ می‌کنند. برای اینکه این غذا حسابی تجملاتی بشود. سر بره را هم جداگانه پخته و در موقع سر سفره گذاشتن روی بدن سرخ شده بره می‌گذارند.
سوجا دیله
سوجا دیله یا ساج ایچی یکی از غذاهای محلی سوباتان است که از گوشت گوسفند سرخ شده در کره به همراه ادویه‌جات و ماست محلی تهیه می‌شود.
قورتماج سوباتان
سوباتان منطقه‌ای است با اهالی دامپرور. چوپانان سوباتان در زمانی که در میان دشت و کوه هستند یک غذای ساده و بسیار مقوی دارند به نام قورتماج.
چوپانان، قورتماج را با شیر تازه گوسفند و کمترین امکانات آشپزی درست می‌کنند.
برای پختن قورتماج چند سنگ تمیز چشمه را داخل آتش قرار داده و بعد از اینکه داغ و سرخ شد آنها را داخل ظرف مسی شیر می‌گذارند.
حرارت سنگ، شیر را غلیظ و ژله‌ای می‌کند.
این معجون خوشمزه را با نان محلی میل می‌کنند.
سیرجینه
سیرجینه، غذایی است که برای وعده صبحانه آماده می شود.
سیرجینه یک غذای ساده برای وعده صبحانه است.
روش پخت سیرجینه اینگونه است که آرد برنج یا ذرت را با شیر و تخم مرغ محلی و شکر و زردچوبه مخلوط کرده هم می‌زنند. این مخلوط را در تابه داغ با روغن سرخ کرده و رویش خاک قند می‌پاشند.
جزلق
جزلق یک غذای خوشمزه و مقوی عشایری است که در روند تهیه روغن دنبه آماده می‌شود.
یعنی عشایر برای اینکه روغن دنبه بگیرند، دنبه را خرد کرده و حرارت می‌دهند.
بعد از اینکه روغن دنبه درآمد، تکه‌های دنبه سرخ شده ته ظرف باقی می‌ماند که به آن جزلق می گویند.
جزلق را هم با پلو و هم نان می‌خورند و یا به خمیر نان اضافه و نان روغنی درست می‌کنند.
پِندیرَه ویسوج سوباتان
پِندیرَه ویسوج یا پنیر سرخ کرده اهالی سوباتان برای تهیه این غذای مقوی پنیر تازه را در آب پنیر می جوشانند تا کمی سفت شود و موقع بریدن، پنیر خرد نشود.
سپس آن را به ضخامت یک سانتی‌متر بریده و در روغن محلی سرخ می‌کنند.
این پنیر سرخ شده خوشمزه همراه با برنج سرو می‌شود.
قورما
قورما، یک روش نگهداری از گوشت عشایر است.
در سوباتان برق شهری نیست و یخچالی هم وجود ندارد. پس وقتی گوسفندی ذبح می‌شود، برای جلوگیری از فاسد شدن گوشت، گوشت آن را قرمه قرمه خرد کرده و بعد سرخ می‌کنند.
گوشت سرخ شده را داخل شکمبه گوسفند یا پوست بره و یا یک ظروف سفالی مخصوص به نام بارداخ می ریزند و در آن را محکم می بندند که هوا به آن نرسد.
به این ترتیب گوشت تا مدتی سالم می‌ماند و برای هر بار استفاده مقداری از آن را با پیاز و سیب زمینی و رب گوجه و آب انار و سایر ادویه جات مخلوط و سرخ کرده و میل می‌کنند.
جالب بود.